තවත් අපූරු ඡන්දයක් නිම විය. එය කරුණු රැසක් නිසා අපූර්ව වේ. සමහරු කියන පරිදි රදලයන්ගේ දේශපාලනයේ අවසානයක් (තාවකාලිකව හෝ) ඉන් සිදු විය. වැඩ කරන ජනයාගේ, නිර්ධන පංතියේ නායකයෙකු හා පක්ෂයක් බලයට පත් වීමද සුවිශේෂී වේ. රටේ මෙතෙක් සිදු වූ සකල විධ අපරාධ, දූෂන, භීෂන සොයා දඩුවම් කරනවා යැයි සමස්ථ රටවැසියා විශ්වාස කරන පාලනයක් ඇති විය. තවද, බහුතර කැමැත්ත නැති (එනම් 43%ක කැමැත්ත ඇති) ජනපතිවරයකු පත් විය. ජවිපෙ නායකයෙක් "තෙරුවන් සරණයි" කියා පැවසීමත් පුදුමය. මේ සියල්ල ලංකා ඉතිහාසයේ පලමු වරට සිදු වූ අපූරු දේශපාලන සංසිද්ධි වේ. මාද විවිධ හේතුන් මත අනුරට විරුද්ධව මෙවර තර්ක විතර්ක, සංවාද විවාද, හා "මඩ" යහමින් ගැසූ තත්වයක් මත වුවද, ඔහු දැන් රටේ ජනපති බැවින් ඔහුට පලමුව සුබ පතමි. ඔහුට විරුද්ධව වැඩ කලත්, මා (කිසිදා) කිසිදු පක්ෂයකට හෝ පුද්ගලයකුට කඩේ ගියේද නැති අතර අඩුම ගණනේ මාගේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමටවත් ඡන්ද පොලට ගියෙ නැත (ජීවිතයේ පලමු වරට ඡන්ද වර්ජනයක). උපතේ සිටම වාමාංශික දේශපාලනය සක්‍රියව යෙදුනු පවුලක හැදී වැඩී, විප්ලවවාදි අදහස්වලින් මෙතෙක් කල් දක්වා සිටි මා පලමු වරට සාම්ප්‍රදායික (කන්සර්වටිව්
අද නැවත වතාවක් ගම්පහ උසාවියේ රතුපස්වලදී රාජ්‍ය හමුදාව විසින් අහිංසක පාසල් ළමුන්ද ඇතුලු තිදෙනෙකු මැරීමේ නඩුව විභාගයට ගැණිනි. කිසිදා සිතෙන් යටපත් නොවන ඒ මූසල අවස්ථාවන් පෞද්ගලිකවම ඇස් දෙකෙන් දැකපු අයෙකු ලෙස ඒ ගැන වචනයක් ලියන්නට සිතිණි.
ත්‍රිවිධ හමුදාව තිරිසන් ප්‍රභාකරන් ඇතුලු ත්‍රස්තයන්ගෙන් රට බේරා ගත්තා. ඊට යුධ පෙරමුණෙන් නැතත් හදවතින් දේශප්‍රේමි ජනතාව තමන්ට පුලුපුලුවන් විදියට ආශිර්වාද හා සහායෝගය ලබා දුන්නා. ලක් මව ත්‍රස්තවාදයෙන් මුදාගෙන එපමණ අගයක් වටිනාකමක් ලබා දුන් හමුදාව විසින්ම ඇය දූෂ්‍ය වෙනවා නම් ඊට ඇස්කන් වසාගෙන සිටන එවුන් නිවට නපුංසකයින්ම වනු ඇත. රට හා රටවැසියන් ආරක්ෂා කිරීම පරම වගකීම ලෙස සලකා කටයුතු කරන නියම "සොල්දාදුවන්" හට පළමුව මාගේ ප්‍රණාමය පුද කරමින්, මින් මතු ලියන කිසිදු වචනයක් ඔවුන්ට අදාල නොවන බව සිහිපත් කරමි.
රතුපස්වල හා ඒ අවට ප්‍රදේශවල බොන ළිං වතුර බීමට නුසුදුසු තරමට "විෂ" වී තිබෙන විට, ඊට විසඳුම් ඉල්ලා ප්‍රදේශවාසින් කරපු ඉතාම සාධාරණ හා මානුෂවාදී ඉල්ලීම්වලට විසඳුම් දීමට එකල වනචර රාෂ්ට්‍ර පාලක අද පන්සල් ගානේ බණ කියමින් අහිකුණ්ඨිකයෙකු සේ හැසිරෙන මහින්ද පර්සි රාජපක්කයත් උගේ යුවරජ රතුපස්වල ප්‍රදේශයද අයත් ගම්පහ දිස්ත්‍රික් මන්ත්‍රී රටේ දේපල මංකොල්ල කා අද උසාවි ගානේ බඩගාන බැසිල් රාජපක්කයත්, රාජපක්කයන්ගේ ඇට ලෙව කෑ ගැණු හොරකමේ හා යකඩ හොරකමේ යෙදුණු සරණ ගුණවර්ධන, ලසන්ත අලගියවන්න, නමවත් කීමට තරම් නොවටිනා නූගතෙකු වන රංජිත් ගුණවර්ධන ආදී හාල්පාරු පිම්පි දේශපාලුවන්ට බැරි විය.
ඒ වෙනුවට රාජපක්කයන්ට අත දිගහැර වියදම් කළ කැසිනෝ ව්‍යාපාරික ධම්මික පෙරේරාට සහායෝගය දෙනු වස් අනෙක් රාජපක්කයා වන එකල ආරක්ෂක ලේකම්, හුලුගල්ලේ වැනි ගෑනු සොරුන්ද, ලන්සා, දුමින්ද වැනි කුඩු ජාවාරම්වලට චෝදනා ලැබූවන් ආරක්ෂා කළ ගෝඨාභය කළේ ත්‍රස්තවාදී යුද්දයකදී පහර දෙන්නට සැරසෙන විලාසයෙන් හමුදා ආමඩ් ට්‍රක් හා යුධ ටැංකි පවා එම ප්‍රදේශයට එවා දහස් ගණනක හමුදා බැටෑලියන් එකක් එවා ඉවක් බවක් නැතිව වෙඩි තැබීමයි. එම වීඩියෝ දර්ශන ලෝකයාම දුටුවේය. මෙවැනි මානුෂික අවශ්‍යතාවක් වෙනුවෙන් හඬ නැඟූ අහිංසක පුරවැසියන්ට එරෙහිම යුද ටැංකි පවා එවීම ගැන උන්ට තවමත් කඩේ යන යම් කෙනෙකුට කුමන සාධාරණ ප්‍රතිචාරයක් ලබා දිය හැකිද?
එහිදී උද්ඝෝෂණය කළ මිනිසුන්ට පොලු හා විශේෂිත හම්/ලෝහ පටිවලින් මිනිසුන්ගේ පිටවල් ගැලවී යන පරිදි පහර දුන්නේ හා සිංහල බසෙහි තිබෙන සියලුම කුනු හරුප යොදා ගෙන මහලු බාල කාන්තා පිරිමි සියල්ලන්ටම හමුදා නිල ඇඳුමින් සන්නද්ධ "ලංකාවේ මහා විනයගරුක වෘත්තීය" හමුදා ක්‍රියා කළේ අනිවාර්යෙන්ම උන් වෛශ්‍යාවන්ගේ පුතුන් බව සනාථ කරමිනි. එහිදී අහල පහල සිටි ගම්වැසි කාන්තාවන්ට සිත් වේදනාව වැඩි නිසාම, යුද්ද කාලේ උඹලා වෙනුවෙන් බෝධි පූජා තැබූ අපට මෙහෙමද සලකන්නේ කියා ප්‍රදේශයේ තැන තැන සිටි කාන්තාවන් බොහෝ ගණනක් වැලපෙමින් ඇසූ විට "තොපේ බෝධි පූජා අපිට වැඩක් නැහැ" කියමින් හමුදා බල්ලන් පිළිතුරු දුන් හැටි තවමත් මට මැවී පෙනනවා. හමුදාවට ආදරයෙන් සිටි මාද ඇතුලු දසදහස් ගණනක පුරවැසියන් තුල හමුදාව පාදඩයන් වනචරයන් ලෙස සලකා වෛරයක් හට ගත් තැනකට පත් වූවාට සැකයක් නැත.
පාසලේ 8 පාස් නැති එම අමන හමුදාකාරයන් නිකංම එසේ හැසිරුණේ නැත. අද උසාවියේදී රිමාන්ඩ් කරපු කෝප්‍රල්ලා හා ස්ටාෆ් සාජ්ලා තුන් දෙනෙකු විතරක් ඊට වගකිව යුතු නැත. ස්ටාෆ් සාජ් කෙනෙකුට හැකිද සිවිල් ජනයා මරන්නට? උන්ට අණ දීම කළ කොමාන්ඩිං ඔෆිසර්ලා තවමත් නිදැල්ලේය. උසස්වීම් ලබා ගැනීමට හා වරදානවලට ප්‍රේත එම ඔෆිසර්ලා දේශපාලුවන් කිව්වොත් තමන්ගේ අම්මා එක්ක වුවද බුදියගන්නා තම ඇබේනිය වෙනත් උන් එක්ක බුදියන්නට සලස්වන ජාතියේ එවුන්ය. එදා ඊට අණදුන් දේශප්‍රිය නම් බ්‍රිගේඩියර් එවැනි තිරිසනෙකි. එදා මාද ඌට හමුදාව හැසිරෙන ආකාරය ගැන විරුද්ධත්වය පෑ විට, ඒ බල්ලා චන්ඩියෙකු මෙන් තමන්ගේ නිල ඇදුමේ පටි පෙන්වා කිව්වේ උන්ට එහෙම කරන්න පුලුවන් බවයි. අනිවාර්යෙන්ම උෟ එම මෙහෙයුමට වගකිව යුතුය. ඌට එසේ හැසිරෙන්නට කියූ ගෝඨාභයද වගකිව යුතුය. රාජපක්කයන්ගේ ජංගි සුප් බීපු එකල කාලකන්නි හමුදාපතිද වගකිව යුතුය. එහෙත් මෙම නඩුවේ මෙම වනචර පාදඩයන් එකෙකුවත් තවම රිමාන්ඩ් කර නැත. මිනිසුන් තුන්දෙනෙකු මැරී තිබීම දැන් පෙනෙන විදියට නම් නීතියට සුලු දෙයකි.
මේ දේට අනිවාර්යෙන්ම 100ක් වත් වැරදිකරුවන් විය යුතුය. ඒ අතර දේශප්‍රිය නම් වේස බල්ලාද සිටිය යුතුමය. මුන් සියල්ලම මිනී මැරීම හා මිනී මැරීමට අනුබල දීම යන චෝදනා යටතේ එල්ලා මැරිය යුතුය. සරත් ෆොන්සේකාට යුධ අධිකරණ තැබූ හමුදාවට මේ තිරිසනුන්ට එරෙහිව පියවර ගැනීමට එතරම් අවශ්‍යතාවක් නැත. ඒ වෙනුවට දේශප්‍රියට තවත් රාජතාන්ත්‍රික උසස්වීම පවා ලැබිණි. මුංගෙ අම්මගෙ හමුදාවකි ලංකාවේ තිබෙන්නේ. මේ සෑම දේකින්ම ව්‍යංගයෙන් අපට කියා සිටින්නේ අර උතුරේ දේශපාලකයන් කියන දේ සත්‍ය විය හැකි බවයි. මෙතරම් ආදරය කරපු සිංහල අහිංසකයන්ට සැලකුවේ මෙහෙම නම්, යුද්ධ කරන කාලේ මුං තාවකාලික රහත්බවකින් යුද්ධ කළා වන්නට බැහැනෙ. එහෙම නැතිනම්, රතුපස්වල සිද්ධියට සම්බන්ධ හැම හමුදා බල්ලෙක්වම එල්ලා මරා හමුදාව විනයගරුක ප්‍රොෆෙෂනල් හමුදාවක් බව ඔප්පු කළ යුතුය.
ත්‍රිවිධ හමුදාව තිරිසන් ප්‍රභාකරන් ඇතුලු ත්‍රස්තයන්ගෙන් රට බේරා ගත්තා. ඊට යුධ පෙරමුණෙන් නැතත් හදවතින් දේශප්‍රේමි ජනතාව තමන්ට පුලුපුලුවන් විදියට ආශිර්වාද හා සහායෝගය ලබා දුන්නා. ලක් මව ත්‍රස්තවාදයෙන් මුදාගෙන එපමණ අගයක් වටිනාකමක් ලබා දුන් හමුදාව විසින්ම ඇය දූෂ්‍ය වෙනවා නම් ඊට ඇස්කන් වසාගෙන සිටන එවුන් නිවට නපුංසකයින්ම වනු ඇත. රට හා රටවැසියන් ආරක්ෂා කිරීම පරම වගකීම ලෙස සලකා කටයුතු කරන නියම "සොල්දාදුවන්" හට පළමුව මාගේ ප්‍රණාමය පුද කරමින්, මින් මතු ලියන කිසිදු වචනයක් ඔවුන්ට අදාල නොවන බව සිහිපත් කරමි.
රතුපස්වල හා ඒ අවට ප්‍රදේශවල බොන ළිං වතුර බීමට නුසුදුසු තරමට "විෂ" වී තිබෙන විට, ඊට විසඳුම් ඉල්ලා ප්‍රදේශවාසින් කරපු ඉතාම සාධාරණ හා මානුෂවාදී ඉල්ලීම්වලට විසඳුම් දීමට එකල වනචර රාෂ්ට්‍ර පාලක අද පන්සල් ගානේ බණ කියමින් අහිකුණ්ඨිකයෙකු සේ හැසිරෙන මහින්ද පර්සි රාජපක්කයත් උගේ යුවරජ රතුපස්වල ප්‍රදේශයද අයත් ගම්පහ දිස්ත්‍රික් මන්ත්‍රී රටේ දේපල මංකොල්ල කා අද උසාවි ගානේ බඩගාන බැසිල් රාජපක්කයත්, රාජපක්කයන්ගේ ඇට ලෙව කෑ ගැණු හොරකමේ හා යකඩ හොරකමේ යෙදුණු සරණ ගුණවර්ධන, ලසන්ත අලගියවන්න, නමවත් කීමට තරම් නොවටිනා නූගතෙකු වන රංජිත් ගුණවර්ධන ආදී හාල්පාරු පිම්පි දේශපාලුවන්ට බැරි විය.
ඒ වෙනුවට රාජපක්කයන්ට අත දිගහැර වියදම් කළ කැසිනෝ ව්‍යාපාරික ධම්මික පෙරේරාට සහායෝගය දෙනු වස් අනෙක් රාජපක්කයා වන එකල ආරක්ෂක ලේකම්, හුලුගල්ලේ වැනි ගෑනු සොරුන්ද, ලන්සා, දුමින්ද වැනි කුඩු ජාවාරම්වලට චෝදනා ලැබූවන් ආරක්ෂා කළ ගෝඨාභය කළේ ත්‍රස්තවාදී යුද්දයකදී පහර දෙන්නට සැරසෙන විලාසයෙන් හමුදා ආමඩ් ට්‍රක් හා යුධ ටැංකි පවා එම ප්‍රදේශයට එවා දහස් ගණනක හමුදා බැටෑලියන් එකක් එවා ඉවක් බවක් නැතිව වෙඩි තැබීමයි. එම වීඩියෝ දර්ශන ලෝකයාම දුටුවේය. මෙවැනි මානුෂික අවශ්‍යතාවක් වෙනුවෙන් හඬ නැඟූ අහිංසක පුරවැසියන්ට එරෙහිම යුද ටැංකි පවා එවීම ගැන උන්ට තවමත් කඩේ යන යම් කෙනෙකුට කුමන සාධාරණ ප්‍රතිචාරයක් ලබා දිය හැකිද?
එහිදී උද්ඝෝෂණය කළ මිනිසුන්ට පොලු හා විශේෂිත හම්/ලෝහ පටිවලින් මිනිසුන්ගේ පිටවල් ගැලවී යන පරිදි පහර දුන්නේ හා සිංහල බසෙහි තිබෙන සියලුම කුනු හරුප යොදා ගෙන මහලු බාල කාන්තා පිරිමි සියල්ලන්ටම හමුදා නිල ඇඳුමින් සන්නද්ධ "ලංකාවේ මහා විනයගරුක වෘත්තීය" හමුදා ක්‍රියා කළේ අනිවාර්යෙන්ම උන් වෛශ්‍යාවන්ගේ පුතුන් බව සනාථ කරමිනි. එහිදී අහල පහල සිටි ගම්වැසි කාන්තාවන්ට සිත් වේදනාව වැඩි නිසාම, යුද්ද කාලේ උඹලා වෙනුවෙන් බෝධි පූජා තැබූ අපට මෙහෙමද සලකන්නේ කියා ප්‍රදේශයේ තැන තැන සිටි කාන්තාවන් බොහෝ ගණනක් වැලපෙමින් ඇසූ විට "තොපේ බෝධි පූජා අපිට වැඩක් නැහැ" කියමින් හමුදා බල්ලන් පිළිතුරු දුන් හැටි තවමත් මට මැවී පෙනනවා. හමුදාවට ආදරයෙන් සිටි මාද ඇතුලු දසදහස් ගණනක පුරවැසියන් තුල හමුදාව පාදඩයන් වනචරයන් ලෙස සලකා වෛරයක් හට ගත් තැනකට පත් වූවාට සැකයක් නැත.
පාසලේ 8 පාස් නැති එම අමන හමුදාකාරයන් නිකංම එසේ හැසිරුණේ නැත. අද උසාවියේදී රිමාන්ඩ් කරපු කෝප්‍රල්ලා හා ස්ටාෆ් සාජ්ලා තුන් දෙනෙකු විතරක් ඊට වගකිව යුතු නැත. ස්ටාෆ් සාජ් කෙනෙකුට හැකිද සිවිල් ජනයා මරන්නට? උන්ට අණ දීම කළ කොමාන්ඩිං ඔෆිසර්ලා තවමත් නිදැල්ලේය. උසස්වීම් ලබා ගැනීමට හා වරදානවලට ප්‍රේත එම ඔෆිසර්ලා දේශපාලුවන් කිව්වොත් තමන්ගේ අම්මා එක්ක වුවද බුදියගන්නා තම ඇබේනිය වෙනත් උන් එක්ක බුදියන්නට සලස්වන ජාතියේ එවුන්ය. එදා ඊට අණදුන් දේශප්‍රිය නම් බ්‍රිගේඩියර් එවැනි තිරිසනෙකි. එදා මාද ඌට හමුදාව හැසිරෙන ආකාරය ගැන විරුද්ධත්වය පෑ විට, ඒ බල්ලා චන්ඩියෙකු මෙන් තමන්ගේ නිල ඇදුමේ පටි පෙන්වා කිව්වේ උන්ට එහෙම කරන්න පුලුවන් බවයි. අනිවාර්යෙන්ම උෟ එම මෙහෙයුමට වගකිව යුතුය. ඌට එසේ හැසිරෙන්නට කියූ ගෝඨාභයද වගකිව යුතුය. රාජපක්කයන්ගේ ජංගි සුප් බීපු එකල කාලකන්නි හමුදාපතිද වගකිව යුතුය. එහෙත් මෙම නඩුවේ මෙම වනචර පාදඩයන් එකෙකුවත් තවම රිමාන්ඩ් කර නැත. මිනිසුන් තුන්දෙනෙකු මැරී තිබීම දැන් පෙනෙන විදියට නම් නීතියට සුලු දෙයකි.
මේ දේට අනිවාර්යෙන්ම 100ක් වත් වැරදිකරුවන් විය යුතුය. ඒ අතර දේශප්‍රිය නම් වේස බල්ලාද සිටිය යුතුමය. මුන් සියල්ලම මිනී මැරීම හා මිනී මැරීමට අනුබල දීම යන චෝදනා යටතේ එල්ලා මැරිය යුතුය. සරත් ෆොන්සේකාට යුධ අධිකරණ තැබූ හමුදාවට මේ තිරිසනුන්ට එරෙහිව පියවර ගැනීමට එතරම් අවශ්‍යතාවක් නැත. ඒ වෙනුවට දේශප්‍රියට තවත් රාජතාන්ත්‍රික උසස්වීම පවා ලැබිණි. මුංගෙ අම්මගෙ හමුදාවකි ලංකාවේ තිබෙන්නේ. මේ සෑම දේකින්ම ව්‍යංගයෙන් අපට කියා සිටින්නේ අර උතුරේ දේශපාලකයන් කියන දේ සත්‍ය විය හැකි බවයි. මෙතරම් ආදරය කරපු සිංහල අහිංසකයන්ට සැලකුවේ මෙහෙම නම්, යුද්ධ කරන කාලේ මුං තාවකාලික රහත්බවකින් යුද්ධ කළා වන්නට බැහැනෙ. එහෙම නැතිනම්, රතුපස්වල සිද්ධියට සම්බන්ධ හැම හමුදා බල්ලෙක්වම එල්ලා මරා හමුදාව විනයගරුක ප්‍රොෆෙෂනල් හමුදාවක් බව ඔප්පු කළ යුතුය.