තවත් අපූරු ඡන්දයක් නිම විය. එය කරුණු රැසක් නිසා අපූර්ව වේ. සමහරු කියන පරිදි රදලයන්ගේ දේශපාලනයේ අවසානයක් (තාවකාලිකව හෝ) ඉන් සිදු විය. වැඩ කරන ජනයාගේ, නිර්ධන පංතියේ නායකයෙකු හා පක්ෂයක් බලයට පත් වීමද සුවිශේෂී වේ. රටේ මෙතෙක් සිදු වූ සකල විධ අපරාධ, දූෂන, භීෂන සොයා දඩුවම් කරනවා යැයි සමස්ථ රටවැසියා විශ්වාස කරන පාලනයක් ඇති විය. තවද, බහුතර කැමැත්ත නැති (එනම් 43%ක කැමැත්ත ඇති) ජනපතිවරයකු පත් විය. ජවිපෙ නායකයෙක් "තෙරුවන් සරණයි" කියා පැවසීමත් පුදුමය. මේ සියල්ල ලංකා ඉතිහාසයේ පලමු වරට සිදු වූ අපූරු දේශපාලන සංසිද්ධි වේ. මාද විවිධ හේතුන් මත අනුරට විරුද්ධව මෙවර තර්ක විතර්ක, සංවාද විවාද, හා "මඩ" යහමින් ගැසූ තත්වයක් මත වුවද, ඔහු දැන් රටේ ජනපති බැවින් ඔහුට පලමුව සුබ පතමි. ඔහුට විරුද්ධව වැඩ කලත්, මා (කිසිදා) කිසිදු පක්ෂයකට හෝ පුද්ගලයකුට කඩේ ගියේද නැති අතර අඩුම ගණනේ මාගේ ඡන්දය ප්රකාශ කිරීමටවත් ඡන්ද පොලට ගියෙ නැත (ජීවිතයේ පලමු වරට ඡන්ද වර්ජනයක). උපතේ සිටම වාමාංශික දේශපාලනය සක්රියව යෙදුනු පවුලක හැදී වැඩී, විප්ලවවාදි අදහස්වලින් මෙතෙක් කල් දක්වා සිටි මා පලමු වරට සාම්ප්රදායික (කන්සර්වටිව්
මෙම කෙටි ලිපිය තරමක් දුරට මගේ පෞද්ගලික ජීවිතයේ පැතිකඩක් ගැනද වේ. එය එක් අතකින් අහම්බයක්ද නොවේ මොකද ලෝකය දැකීමම හා තේරුම් ගැනීමම අතිශය පෞද්ගලික අත්දැකීමක්ම පමනි. අද වන විට මා මේ ලොව තුල කිසිවත් විශ්වාස නොකරමි; කිසිදු ආගමික දර්ශනයක්, වෙනත් දර්ශනයක් හෝ විද්යාව හෝ කිසිවක් සත්ය යැයි නොසිතමි. වාස්තවිකව ලෝකය තේරුම් ගැනීමට නොහැකි තත්වයක් තුල, තම අවබෝධය තුලින් හෝ යම් දාර්ශනිකයකු ශාස්තෘවරයකු හෝ පිටස්තරයකු විස්තර කරන ෆැන්ටසි කතා තුලින් අපි ලෝකය දකින්නට පුරුදු වී සිටිමු. එනිසා මා මගේම ෆැන්ටසියක් තුල ජීවත් වෙන්නට සිතා ගත්තෙමි; ඒ මගේ ලෝකයයි; එම ලෝකය තුල මා මෝක්ෂයට පැමින ඇති අතර, මැරුනට පසු ස්වර්ගයේද ඉපදෙමි. තවද, මාගේ මරණය හා අපේ වත්තේ කෙළවර ඇති කෙසෙල් ගසේ මරණය අතර වෙනසක්ද නැත. මෙම ප්රකාශ සියල්ල එකිනෙකට පරස්පර යැයි කෙනෙකුට සිතිය හැකි අතර, මාගේ ලොවේ ප්රමුඛතම මූලිකතම න්යායද විසංවාදයයි. ඒ තුල මානවචාරය (humanity) යන මානව සම්මත ශික්ෂා තුල ජීවිතය නිම වෙන හෝ නිම කරගන්නා තෙක් සිටීමට උත්සහ දරමි. මාගේ ෆැන්ටසිය හා අනෙක් ලෝක සම්මත ආගම් හා දර්ශන වදන්වලින් හා සංකල්පවලින් විවිධ විය හැකි වුවත්, ඒ සියල්ලම ස