Today I heard about a grand wedding of an Indian tycoon (Ambani's son) from a friend of mine, and he showed me some videos of it too. He said famous and powerful people from around the world have been invited to it, and the cost of the event was going to be several Billions (of Indian Rupees or USD, I don't know). If you think about it, India is a country with a higher population of substandard living conditions. There are innocent and miserable children who are forced to work for a mere subsistence, being deprived of education, health facilities, and food and water. I remember a movie based on a true story in which Akshey Kumar was playing the leading role where he makes sanitary towels (pads) for poor women who could not afford it. In such a country, a single wedding event spends billions of money. What a crappy world we are living! You could imagine how much wealth this family has amassed. On the other, this "mental disease" of exorbitant spending must be highly we
කෙදිනද කුඩු හදන්නට එන්නේ කෙදිනද කුඩු වෙලා අප ඉන්නේ සෞමය ප්‍රේම සඳ කිරණේ කවදා තනි වෙන්නේ... බිඳුණු සෙනෙහේ දළු ලියලාලා විත් වනපෙත ඒකාලෝක කෙරේ මා ප්‍රිය හිමි ඔබ වී විඩාවෙන් දුර එනතුරු දොරකඩ රැක ඉන්නට සෞමය ප්‍රේම සඳ කිරණේ කවදා තනි වෙන්නේ... දෙපය දොවා පිණි දිය දොරේ පිය බිරිඳක වුදා නේද අගේ මා හිස සිඹ දොඩනා කතන්දර රසමසවුළු සුව දිදි තුඩ තබන්නට සෞමය ප්‍රේම සඳ කිරණේ කවදා තනි වෙන්නේ... නිරන්ජලා සරෝජනී ගයන මේ ගීතය බිරිඳක් සිතිය පැතිය යුත්තේ කෙසේදැයි ප්‍රේමකීර්ති පෙන්වා දෙන අපූරුව වචනයෙන් ඔබ්බේ පවතින්නකි. සමහරවිට මෙය ප්‍රේමකීර්තිගේ සිතේ බිරිඳකගෙන් ඔහු පැතූ දේද විය හැකිය මොකද ඔහුගේ කෙටි ජීවන සැරියේ ආදරයේ පහස විඳිය යුතු පමණින්ම ලැබූවෙකු නොවේ. ඔහු එක වචන පෙලකින් කියන දේ වරුවක් වුවද සිත සිත සිහින මවමින් සිටිය හැකිය. මේ පදවැල්වල කියානා අන්දමේ බිරිඳක් ලැබීමම අද කාලයේ කොතරම් දුලභදැයි සිතේ. ඒ ගැන තත්කාලීන සමාජය ගැන විවරණය කරමින් ගීතයෙන් ලබපු සැනසීම මොහොතකට හෝ නැති කර ගැනීමට නොසිතේ. මෙහි පේලියෙන් පේලියට සිතේ ඇඳෙන නාට්‍යානුසාරී චිත්ත රූපවලින් පැය ගණනක චිත්‍රපටයක් වුවද සෑදිය හැකිය.