තවත් අපූරු ඡන්දයක් නිම විය. එය කරුණු රැසක් නිසා අපූර්ව වේ. සමහරු කියන පරිදි රදලයන්ගේ දේශපාලනයේ අවසානයක් (තාවකාලිකව හෝ) ඉන් සිදු විය. වැඩ කරන ජනයාගේ, නිර්ධන පංතියේ නායකයෙකු හා පක්ෂයක් බලයට පත් වීමද සුවිශේෂී වේ. රටේ මෙතෙක් සිදු වූ සකල විධ අපරාධ, දූෂන, භීෂන සොයා දඩුවම් කරනවා යැයි සමස්ථ රටවැසියා විශ්වාස කරන පාලනයක් ඇති විය. තවද, බහුතර කැමැත්ත නැති (එනම් 43%ක කැමැත්ත ඇති) ජනපතිවරයකු පත් විය. ජවිපෙ නායකයෙක් "තෙරුවන් සරණයි" කියා පැවසීමත් පුදුමය. මේ සියල්ල ලංකා ඉතිහාසයේ පලමු වරට සිදු වූ අපූරු දේශපාලන සංසිද්ධි වේ. මාද විවිධ හේතුන් මත අනුරට විරුද්ධව මෙවර තර්ක විතර්ක, සංවාද විවාද, හා "මඩ" යහමින් ගැසූ තත්වයක් මත වුවද, ඔහු දැන් රටේ ජනපති බැවින් ඔහුට පලමුව සුබ පතමි. ඔහුට විරුද්ධව වැඩ කලත්, මා (කිසිදා) කිසිදු පක්ෂයකට හෝ පුද්ගලයකුට කඩේ ගියේද නැති අතර අඩුම ගණනේ මාගේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමටවත් ඡන්ද පොලට ගියෙ නැත (ජීවිතයේ පලමු වරට ඡන්ද වර්ජනයක). උපතේ සිටම වාමාංශික දේශපාලනය සක්‍රියව යෙදුනු පවුලක හැදී වැඩී, විප්ලවවාදි අදහස්වලින් මෙතෙක් කල් දක්වා සිටි මා පලමු වරට සාම්ප්‍රදායික (කන්සර්වටිව්...
රටේ පවතින ජනතා සටන දැන් දැන් වෙනතකට යොමු වන බවක් පෙනෙනවා. එය වහම නිවැරදි ට්‍රැක් එකට නැවත ගෙන ආ යුතුයි.
සති ගනනාවක් තිස්සේ පැවති ජනතා උද්ඝෝසන උත්කර්ෂයට පැමිනෙමින් සිටින මොහොතක, මහා නායක හිමිවරුන්ද ඇතුලුව තවත් සමහර අය අන්තර්පාලන ආන්ඩුවක් හෝ එවැනි අටමගලයකට යා යුතු බව පවසනවා. එය නොවෙයි ජනතා අභිලාෂය.
ව්‍යවස්ථානුකූලව හෝ පවතින නීතියට අනුව වැඩ කරන්නැයි කියන එකෙන් අනියමින් කියවෙන්නේම නැවතත් සිටිනා පාලකයන්ම එම තනතුරුවල සිටිය යුතු බවයි.
අන්තර්පාලන ආන්ඩුවට පවතින ව්‍යවස්ථාව අනුව පත්වන්නේ අනිවාර්යෙන්ම දැනට සිටින පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රින්ගෙන් පිරිසක්ම වේ. එය කිසිසේත් වෙනස් කල නොහැකියි. ආන්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයක් ගෙනැවිත් පාර්ලිමේන්තු තුනෙන් දෙකක ඡන්දයෙන් එය සම්මත කර ගත්තත් එය වෙනස් කල නොහැකියි මොකද ඊට ජනමත විචාරනයක් අවශ්‍ය වේ.
ජනමත විචාරනයක් මෙම අවස්ථාවේ කල හැකි නම් මහා මැතිවරනයක් වුවද කල හැකියිනෙ. එනිසා, අන්තර්පාලන යෝජනාව පිලිගත නොහැකියි.
මා යෝජනා කරන විසඳුමක් තිබේ. මා සිතන පරිදි පොදු ජනයාගේ අවශ්‍යතාවත් එයමයි. එනම්, මේ ජනතා උද්ඝෝෂනය ජනතා විප්ලවයක් ලෙස පිලිගෙන, ත්‍රිවිධ හමුදාවද ඊට අවනත විය යුතුයි. දැනට සිටින පාලකයන් හා දූෂිත අයුරින් ක්‍රියා කල ඉහල මට්ටමේ රාජ්‍ය නිලධාරින් තාවකාලිකව හෝ නිවාස අඩස්සියට පත් කල යුතුය.
විප්ලවයක් සිදු වූ පසු, රටට අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් හඳුන්වා දිය හැකියි පාර්ලිමේන්තුව හරහා නොගොස් ඍජුවම ජනතා විචාරනයක් හරහා. එමඟින් චීනය, ඉන්දියාව, ඇමරිකාව, යුරෝපා සංගම් වැනි විදෙස් බලපෑම්වලින් තොරවද එම කටයුත්ත උගතුන් බුද්ධිමතුන් රටට අවශ්‍යම පරිදි එය සිදු කල හැකියි.
විප්ලවයෙන් පසු ජනතාව විසින්ම පිලිගත් දූෂන භීෂන චෝදනා නැති පිරිසක් භාරකාර ආණ්ඩුවක් ලෙස පත් කර ගත හැකිය. එම පිරිස විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රජාවෙන්, වෙනත් වෘත්තික ප්‍රජාවෙන් හා පොදු ජනතාව අතරින් තෝරා ගත් හැකිය.
එක එකාගේ දේශපාලන න්‍යායන්ට හසු නොවෙමු. සුද්දාගෙන් නිදහස ලැබූ පසු ජනතාව ඇත්තටම තම බලය හඳුනාගත් අවස්ථාව මෙය වේ. එය අපතේ යැව්වොත් එය ලෝක අපරාදයකි. නැවත පරන අවජාතක දේශපාලුවන් තව මාස කිහිපයකින් පාලනය අතට ගන්න ඉඩ තියෙනවා.
එනිසා, ජනපති, අගමැති ඇතුලු මුලු ආන්ඩුවම ඉවත් කල යුතුයි (බලෙන්). විප්ලවයක් ලෙස පිලිගන්නේ නම්, “අරක කරන්න බැහැ මේක කරන්න බැහැ නීතියට අනුව“ වැනි පුස් වැකි අවලංගු වේ. ජනතාවගෙන් පිරිසක් තෝරා ගෙන භාරකාර ජනතා රජයක් බිහි කල යුතුය. ඉන් අලුත් ආන්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් හඳුන්වා දී, ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදි ඡන්දයකින් නව ආන්ඩුවක් බිහි කල යුතුය.