Skip to main content

මහා සංස්කෘතියට යටහත් පහත් අපේ කෙරුමන්ලාගේ යථාරූප

මේ දිනවල රූපවාහිනි නාලිකාවේ සතිපතා විකාශය වන වැඩසටහනක් මමද උද්‍යෝගයෙන් නරඹමි. මිථ්‍යාව කුඩුපට්ටම් කර දමා මිථ්‍යා කඩතුරාව ඉවත් කර යථාර්ථය හෙවත් යථාරූපයේ ජ්‍යෝතිය ජහමනයාට ලබා දීමට කටයුතු කිරීම වැඩසටහනේ එක් අරමුණක් බව ඔවුන් කියයි. මීට පෙරත් මෙම වැඩසටහන ගැන මා යම් සටහනක් කළේ යථෝක්ත අරමුණින් යම් අපගමනය වීමක් දුටු නිසාය. ගිය සතියේ වැඩසටහනින් එම අපගමනය කූඨප්‍රාප්ත වූ බවක් හැඟේ.

පළමුව යථාරූපය කුමක්දැයි ඔවුන් නිර්ණය කර ගත යුතුය. තමන්ට සිතෙන දේ සත්‍ය හෝ තමන් දන්න දේ සත්‍ය සේ හෝ නොගත යුතු සේම, මිථ්‍යාව යනු කුමක්දැයි යන්නත් ඔවුන් අපට නිරන්තරයෙන් මතක් කර දී ඔවුන්ද එය නිති සිහිතබා වැඩසටහනේදී අදහස් දැක්වීම සුදුසු යැයි සිතේ.

ගිය වැඩසටහනින් ඉතාම පැහැදිලි වූ දෙය නම්, යථාරූපය විදහපානවාට වඩා යම් දැනුම් පද්ධතියක් (බුදු දහම නම් දැනුම් පද්ධතිය) යම් පිළිසකර කිරීමක් සිදු වීමයි. බොහෝවිට එය (සිංහල බෞද්ධ) ජහමනයාට නම් බොහෝ ප්‍රියජනක වීමට පුලුවන් වුවත්, පෙර මා කී ලෙසම, යථාරූපය හෝල්සේල් එකේ වලලා දැමීමද ඉන් සිදු විය. බුදු දහම ගැන අවශ්‍ය නම් වෙනත් වැඩසටහන් පෙලක් කිරීමට බාධාවක් නැහැනෙ.

විද්‍යුත් හා මුද්‍රිත ජනමාධ්‍යවල නිතරම දක්නට ලැබෙන තත්වය නම්, ඊනියා උගතුන්, "භෞතිකවාදින්", හා අපට යථාරූපය පෙන්වීමට ඉදිරිපත් වන බොහෝ අය මහා සංස්කෘතිය (සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය) වාස්තවිකව විස්තර කිරීමට ඇති බිය හෝ මැලිකමයි. බය වුණු කුඩා ළමුන් තම මෑනියන්ගේ පිටුපස හැංගෙන්නා සේ, බුදු දහම මතුවන අවස්ථාවේදී මෙම බක පණ්ඩිතයන් චීත්ත පිටුපස සැඟවෙන නිවටයන් බඳුය. බොදු බලු සේනාව වැනි කාලකන්නි සංවිධානවල සිටින කඳ බඩ මහත මොලේ නැති "ගලේ පහරන ඥානිස්සර" වැනි ධාමරිකයන් සිටින නිසා එවැනි බයක් තිබේදැයි මා දන්නේ නැත.

සමහරවිට පසුගිය වැඩසටහන කෙනෙකුට බුදු දහමද යම් අයුරකින් විකෘති වූවා සේද දැනිය හැකිය. දෙවියන්, භූතයන් වැනි භව/ලෝක නැති බවක් එහි සිටි ස්වාමින් වහන්සේලා "හැඟවූයේය". එම "මිනිස් නොවන සත්ව කොට්ටාශ" ක්ෂුද්‍ර ජීවින් බවට හිඟි කළහ. එහෙත් කිසිම විටක දෙවියන්, බ්‍රහ්මයන් නැතැයි ඍජුව කිව්වේද නැත. පුදුමෙට මෙන් මිථ්‍යාව පට්ට ගහන්නට සැදී පැහැදී සිටි අනෙක් ඊනියා උගතුන් ඒ ගැන විමසුවේද නැත. එතැන යම් නිල නොවන ව්‍යංග සම්මුතියක් ඇතිව වැඩසටහන කළ බවක් දැනේ. එනම්, බුදු දහම තුල තිබෙන "විද්‍යාත්මක නොවන" කිසිදු කරුණක් මතු නොකිරීමට වගබලා ගෙන ඇත.

බුදු දහම දැනුම් පද්ධතියක් ලෙස ගත් කළ ඉතා වටිනේය. එම දැනුම් පද්ධතිය අනවශ්‍ය විකෘති කිරීම්වලින් ආරක්ෂා කර ගැනීමද අවශ්‍ය වේ. එහෙත් එය වාස්තවිකත්වය තහවුරු කරගත්තක් නොව. ලෝක මැවුම්කාර සර්වබලධාරි දෙවියන්ගේ කතාන්දරය මෙන්ම බුදු දහමේ හරය තවත් ප්‍රබන්දයක්ම පමණි. කර්මය, නිර්වානය, භව හා පුනර්භව කාට පුලුවන්ද හා පුලුවන් වීද අප හට ප්‍රත්‍යක්ෂයෙන්ම පෙන්වා දීමට? එවැන්නක් ක්ෂාත් ක්ෂාත් කර ගත් කෙනෙකු ඉදිරිපත්ද නොවේ. ඉදිරිපත් වන එකා දෙන්නාව (පිටිදූවේ සිරිධම්ම වැනි) උන්මත්තකයන් සේ පට්ට ගහන්නේම එම භික්ෂු සමාජය විසින්මයි. ඉතිං මෙම කිසිදු තත්වයක් එම වැඩසටහනින් ඉස් මතු නොකළේ අර කියූ සම්මුතිය නිසාද?

දැනුම් පද්ධතියක් ලෙස විද්‍යාවේ නාමයෙන් හෝ මිථ්‍යාවෙන් නාමයෙන් හෝ ඕනෑම දෙයක් පැවතීම කිසිසේත් වැරැද්දක් නොවේ. ඒවා ඉගෙන ගැනීම හා ඉගැන්වීමද ගැටලුවක් නොවේ. අප දේව කතාවලට කොතරම් ලොල්ද යන්න පැහැදිලි වන්නේ එවැනි අද්භූත කතාවක් අසන්නට කවුරුත් දක්වන කැමැත්ත දැකීමෙනි. එහෙත් ගැටලුව වන්නේ මිථ්‍යාව ඛණ්ඩනය කරනවා යැයි කියා ගන්නා අය, සමාජයෙන් එන ප්‍රතිරෝධයන්ට මුහුන දීමට තිබෙන අකමැත්ත හෝ බිය නිසා, බුදු දහම ගැන අපක්ෂපාතී වාස්තවික විවරණයන් සිදු නොකිරීමයි. ඒ වෙනුවට එවුන් කරන්නේ බුදු දහමින්ම තවත් පාඨ ගෙනහැර පෑමයි. ප්‍රශ්නය ඇත්තටම විකෘති වෙච්ච බුදු දහම ගැන නොව; නිර්මල බුදු දහම තුලම අර කියන යථාරූපය පවතිනවාද යන්නයි.

මේ වෙලාවේ මට එක්තරා හාස්‍යජනක සිදුවීමක් සිහිපත් වේ. ලංකාවේ ප්‍රමුඛ විද්‍යා සඟරාවක හිටපු මහචාර්ය කෙනෙකු වන නලින් සිල්වා හා තවත් මහචාර්යවරයකු වන අමරතුංග සමඟ විද්‍යා මතවාදයක් සතිපතා පළවිය. කවදත් සිල්වා මහතා බුදු දහම හා වෙනත් මිත්‍යා මත විශ්වාස කරන්නෙකි. ඔහුගේ භෞතික විද්‍යා දැනුම ඔහුව ඉන් මුදවා ලන්නට සමත් වී නැත. කෙසේ වෙතත් එමඟින් ඔහු ප්‍රබල මහා සංස්කෘතියේ සපෝට් එක නිතර ලබා ගැනීට සමත් වූවෙකි. එවිට මැච් එක (වාදය) පටන් ගන්න විටම සිල්වා මහතා ඉදිරියෙන් සිටී. එවන් අවස්ථාවලදී එම අනිසි තත්වයෙන් යම් පසුබෑමක් ලැබ තිබෙන හොඳ ශාස්ත්‍රඥයන් කළ යුත්තේ තව තවත් දෘඪ වාස්තවිකත්වය මත තම මතයන් ප්‍රකාශ කිරීම වුවත්, ටික දවසක් යන විට අමරතුංග මහාචාර්යතුමා සිල්වා ආචාර්තුමාට වඩා බුදු දහම හා මිථ්‍යාව ආරක්ෂා කරන්නකු සේ අදහස් දැක්වීය. මෙය තමයි ලාංකික මිනිසාගේ තිබෙන බංකොලොත් බව. එහි උගත් නූගත් භේදය බලපාන බවක් නොපෙනේ.

Comments

Popular posts from this blog

ලංකාවේ දේශපාලන පවුල්

තරමක ඕපාදූපයක් ගැන ලියන්නට හිතුනා. මේක දේශපාලන ඔපාදූපයක්. ලංකා දේශපාලනය හැඩගැස්වීමට (හොඳට නරකට) මූලික වූ දේශපාලන චරිත හා පරම්පරා කිහිපයක තොරතුරු ටිකක් ගැනයි මේ සටහන. ඔවුන් එකිනෙකා නෑයෝ. අන්න ඒ නෑදෑකම් ගැන පමනයි මා මෙහිදි සටහන් කරන්නට සිතන්නේ. සේනානායක, බණ්ඩාරනායක, ඔබේසේකර, විජේවර්ධන, ජයවර්ධන, කොතලාවල ආදී පරම්පරා අතර තිබෙන නෑ සබඳතා ගැනයි මේ විමසුම. එහෙත් ඒ ගැන ලිවීමට පෙර මේ මොහොතේ සමාජ මාධ්‍ය තුල පක්ෂ විපක්ෂව කතා කෙරෙන ජනපති අනුර හා පිරිසගේ විදෙස් සංචාර වියදම හා ඊට සාපේක්ෂව හිටපු ජනපතිවරුන්ගේ විදෙස් සංචාරක වියදම ගැනත් කෙටියෙන් සටහනක් තැබීමට කැමතියි. හිටපු ජනපතිවරුන්ගේ, විශේෂයෙන් මහින්ද රාජපක්කගේ විදෙස් සංචාර ගැන අපට ඇත්තටම ඇත්තේ පිලිකුලකි. උන් රටේ දුප්පත් ජනයාගේ වියදමින් එම ගමන් බිමන් ගියේ හා විනෝද වුනේ ධනවත් කුවේරයන් මෙනි. ඒ ගැන තිබෙන පිලිකුල එලෙසම නොවෙනස්ව තිබේ. ඊට සාපේක්ෂව අනුර කුමාරගේ වියදම රුපියල් ලක්ෂ 18ක් බව පැවසේ. මේ ගැන චාමර මන්ත්‍රී වරයා පාර්ලිමේන්තුවේදී අපූරු කතාවක් කලා. අනුරට බාගේ ටිකට් කඩලද දන්නේ නැහැ යනුවෙන් ඔහු කල හාස්‍යජනක ප්‍රකාශය ඇත්තටම ඇසිය යුතු ඉතාම නිවැරදි ප්‍රකාශයය...

දෙවැනි ගෝටාගමනය

මාලිමා ආණ්ඩුවක් පතමින් විශාල පිරිසක් දිවා රෑ වෙහෙසෙමින් කටයුතු කරන බවක් පෙනෙන අතර, ඇත්තටම මට ආයේ මතක් වන්නේ ගෝඨාභය ජනපතිවරණයට තරග වදින කොට තිබුණු තත්වයමයි.  මාලිමාව ගෙඩි පිටින්ම කරන්නේ එකල රාජපක්කලා කරපු ප්‍රචාරණ වැඩපිලිවෙලමයි. එහෙත් කිසිදු විමසිල්ලක් නැති සිංහල තරුන වහල්ලු ජවිපෙ/මාලිමා රජයක් ආ විට බොහෝවිට ඇති විය හැකි දේවල් ගැන සිතා බලා තිබේද? ගෝඨාභය ඇන ගත් දේවල් අතර ලොකුවටම තිබුනේ විදෙස් විනිමය හිඟ වීමය. එම නිසා රටට අවශ්‍ය ඉන්ධන, ගෑස්, බෙහෙත් හා තවත් අත්‍යවශ්‍ය දේ රටට ආනයනය කිරීමට බැරි විය. එනිසාම විදුලිය කපන්නට සිදු විය. තෙල් පෝලිම්වල වරුගනන් සිටින්නට සිදු විය. ඒ අත්දැකීම් එකින් එක නැවත මතක් කිරීමට අවශ්‍ය නැත මොකද අප එය හොඳටම විඳෙව්වෙමු.  එහෙත් එම අත්දැකීමට ආයේ මුහුන දීමට සිදු විය හැකි බවක් පෙනේ. කවදත් විදෙස් ණය වලින්ම විදෙස් ණය සේවාකරණය කරමින් සිටි ලංකාව මෑත ඉතිහාසයේ කිසිදා දේශීය නිෂ්පාදනය ඉහල දැමීමෙන් එම ණය ගෙවන තත්වයක සිටියේ නැත. එමනිසා නිරන්තරයෙන් අප විදෙස් ණය උගු​ලේ සිර වී සිටියා. මාලිමා රජයක් ආ සැනින් එම තත්වය කනපිට පෙරලෙන්නේ නැත. ඒ සඳහා වසර කිහිපයක් ගත වනු ඇත (ඔවුන් ...

තෙරුවන් සරන ගිය මාලිමාව

තවත් අපූරු ඡන්දයක් නිම විය. එය කරුණු රැසක් නිසා අපූර්ව වේ. සමහරු කියන පරිදි රදලයන්ගේ දේශපාලනයේ අවසානයක් (තාවකාලිකව හෝ) ඉන් සිදු විය. වැඩ කරන ජනයාගේ, නිර්ධන පංතියේ නායකයෙකු හා පක්ෂයක් බලයට පත් වීමද සුවිශේෂී වේ. රටේ මෙතෙක් සිදු වූ සකල විධ අපරාධ, දූෂන, භීෂන සොයා දඩුවම් කරනවා යැයි සමස්ථ රටවැසියා විශ්වාස කරන පාලනයක් ඇති විය. තවද, බහුතර කැමැත්ත නැති (එනම් 43%ක කැමැත්ත ඇති) ජනපතිවරයකු පත් විය. ජවිපෙ නායකයෙක් "තෙරුවන් සරණයි" කියා පැවසීමත් පුදුමය. මේ සියල්ල ලංකා ඉතිහාසයේ පලමු වරට සිදු වූ අපූරු දේශපාලන සංසිද්ධි වේ. මාද විවිධ හේතුන් මත අනුරට විරුද්ධව මෙවර තර්ක විතර්ක, සංවාද විවාද, හා "මඩ" යහමින් ගැසූ තත්වයක් මත වුවද, ඔහු දැන් රටේ ජනපති බැවින් ඔහුට පලමුව සුබ පතමි.  ඔහුට විරුද්ධව වැඩ කලත්, මා (කිසිදා) කිසිදු පක්ෂයකට හෝ පුද්ගලයකුට කඩේ ගියේද නැති අතර අඩුම ගණනේ මාගේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමටවත් ඡන්ද පොලට ගියෙ නැත (ජීවිතයේ පලමු වරට ඡන්ද වර්ජනයක). උපතේ සිටම වාමාංශික දේශපාලනය සක්‍රියව යෙදුනු පවුලක හැදී වැඩී, විප්ලවවාදි අදහස්වලින් මෙතෙක් කල් දක්වා සිටි මා පලමු වරට සාම්ප්‍රදායික (කන්සර්වටිව්...