Today I heard about a grand wedding of an Indian tycoon (Ambani's son) from a friend of mine, and he showed me some videos of it too. He said famous and powerful people from around the world have been invited to it, and the cost of the event was going to be several Billions (of Indian Rupees or USD, I don't know). If you think about it, India is a country with a higher population of substandard living conditions. There are innocent and miserable children who are forced to work for a mere subsistence, being deprived of education, health facilities, and food and water. I remember a movie based on a true story in which Akshey Kumar was playing the leading role where he makes sanitary towels (pads) for poor women who could not afford it. In such a country, a single wedding event spends billions of money. What a crappy world we are living! You could imagine how much wealth this family has amassed. On the other, this "mental disease" of exorbitant spending must be highly we
මා මෙම බ්ලොග් එක පටන් ගෙන දැනට වසර ගණනාවක් වුවත්, එහි නිතිපතා බ්ලොග් පෝස්ට් පළ කරමින් සක්‍රිය වන්නට පටන් ගත්තේ ගිය අවුරුද්දේ සිටයි. මේ වෙන විට ඉතා දිගු ලිපි 200කට අධික ප්‍රමාණයක් මා මෙහි පළ කර ඇත. ඒ අතරින් සාතිශය බහුතරය මාගේ පොත්වල අන්තර්ගතයන්මයි. තවද, ඒ සියලු ලිපි මා pdf ෆෝමැට් එකෙන්ද ඊ-බුක් වශයෙන් ඉදිරිපත් කර ඇත. මේ සියලු වැඩකටයුතුවලට මා විශාල වෙහෙසක් මෙන්ම කාලයක්ද වැය කර ඇත. කොතරම් අපහසුතා ආවද ඉදිරියටද මා සිතාගෙන සිටින සියල්ලම නිමවෙන තෙක් මෙම බ්ලොග් එක දිගටම කරගෙන යනවා.
එහෙත් මා පසුගිය දවස්වල මාගේ බ්ලොග් එකේ හැසිරීම ගැන විශ්ලේෂණයක් සිදු කළා (ගූගල් වෙබ්මාස්ටර් ටූල්ස් හා ගූගල් ඇනලිටික්ස් සහයෙන්). එහිදී මට දකින්නට ලැබුණේ සාමාන්‍යයෙන් බ්ලොගර් කෙනෙකු විසින් නොකළ යුතු දේවල් මා කර ඇති බවයි. ඉන් එකක් නම් බ්ලොග් පෝස්ට් ගණනාවකට පසු එය ඊපොතක් වශයෙන් pdf ෆයිල් එකක් සාදා ඩවුන්ලෝඩ් කර ගැනීමට සැලැස්සීම නිසා විසිටර් කෙනෙකු විසින් බ්ලොග් පිටුවල රැඳී සිටින කාලය ඉතා අඩුය (මොකද අවසාන pdf ෆයිල් එක ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්නට සිටින නිසා). එනිසාම, ලිපිවල අන්තර්ගතය පිළිබඳ වැඩිපුර සාකච්ඡාවක් (කමෙන්ට් කිරීම්) පවා සිදු නොවේ. එක් අතකින් අධ්‍යාපනික හා ශාස්ත්‍රිය දේවල් ගැන සාධනීය සාකච්ඡා සිදු නොකිරීම සිංහලයන්ගේ එක්තරා පුරුද්දකි (ලෝකයේ වෙනත් ජාතින් වෙබ්පිටුවල කරන සාකච්ඡාවල ප්‍රමාණය බැලුවහම අප ගැන ලැජ්ජා හිතෙන තරම්ය). එනිසා, මා මෙතැන් සිට පළ කරන පාඩම් මාලා කිසිවක් pdf ෆෝමැට් එකෙන් ඉදිරි පත් කරන්නේ නැත.
අධ්‍යාපන හා විද්‍යා සන්නිවේදකයෙක් ලෙස කටයුතු කරන අරමුණින් මා මෙම බ්ලොග් එකේ ලිව්වත්, දැන් මට සිතෙන්නේ ඊට අමතරව බ්ලොගර් කෙනෙකුගේ මානසිකත්වයද මා තුල කිඳා බැස ඇති බවයි. එනිසා බ්ලොගර් කෙනෙකුගේ යම් යම් "ආශාවන්" ප්‍රමාණයක් මටත් දැනේ. වැඩිපුර විසිටර්ස්ලා පැමිණීම, ඔවුන් වැඩිපුර කාලයක් බ්ලොග් පිටුවල රැඳීම ආදී දේවල් ඒ අතර වේ. සිංහලෙන් මහ ශබ්දෙට ලොකු ලොකු කියමන් සහිත්ව ඇරඹි බොහෝ බ්ලොග් අඩවි මුල් අවස්ථාවේදීම (පෝස්ට් කිහිපයකට පසුව) අතරමඟ නතර වීමට හේතුද බොහෝවිට ඉහත ආශාවන් සංතෘප්ත නොවීමයි. (එහෙත් එකදු කෙනෙකු නොආවත් මා නම් සිතා සිටින සියලු දේවල් මා බ්ලොග් එකේ කරගෙන යනවා). එසේ වුවත්, පෙර කියූ දේවල් ලබා ගැනීමටත් කටයුතු කිරීම වරදක් නොවේ යැයි සිතෙනවා.
එහි එක් පියවරක් ලෙස, ඊබුක් (pdf files) අලුතින් ඉදිරිපත් නොකරනු ඇත. පෞද්ගලික මට්ටමින් හෝ pdf ෆයිල් මාගෙන් ඉල්ලා නොසිටින මෙන් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිනවා. දැනට පළ කළ ඊබුක් එලෙසම ඉදිරියටත් පවතීවි. :)
එහෙත් මා පසුගිය දවස්වල මාගේ බ්ලොග් එකේ හැසිරීම ගැන විශ්ලේෂණයක් සිදු කළා (ගූගල් වෙබ්මාස්ටර් ටූල්ස් හා ගූගල් ඇනලිටික්ස් සහයෙන්). එහිදී මට දකින්නට ලැබුණේ සාමාන්‍යයෙන් බ්ලොගර් කෙනෙකු විසින් නොකළ යුතු දේවල් මා කර ඇති බවයි. ඉන් එකක් නම් බ්ලොග් පෝස්ට් ගණනාවකට පසු එය ඊපොතක් වශයෙන් pdf ෆයිල් එකක් සාදා ඩවුන්ලෝඩ් කර ගැනීමට සැලැස්සීම නිසා විසිටර් කෙනෙකු විසින් බ්ලොග් පිටුවල රැඳී සිටින කාලය ඉතා අඩුය (මොකද අවසාන pdf ෆයිල් එක ඩවුන්ලෝඩ් කරගන්නට සිටින නිසා). එනිසාම, ලිපිවල අන්තර්ගතය පිළිබඳ වැඩිපුර සාකච්ඡාවක් (කමෙන්ට් කිරීම්) පවා සිදු නොවේ. එක් අතකින් අධ්‍යාපනික හා ශාස්ත්‍රිය දේවල් ගැන සාධනීය සාකච්ඡා සිදු නොකිරීම සිංහලයන්ගේ එක්තරා පුරුද්දකි (ලෝකයේ වෙනත් ජාතින් වෙබ්පිටුවල කරන සාකච්ඡාවල ප්‍රමාණය බැලුවහම අප ගැන ලැජ්ජා හිතෙන තරම්ය). එනිසා, මා මෙතැන් සිට පළ කරන පාඩම් මාලා කිසිවක් pdf ෆෝමැට් එකෙන් ඉදිරි පත් කරන්නේ නැත.
අධ්‍යාපන හා විද්‍යා සන්නිවේදකයෙක් ලෙස කටයුතු කරන අරමුණින් මා මෙම බ්ලොග් එකේ ලිව්වත්, දැන් මට සිතෙන්නේ ඊට අමතරව බ්ලොගර් කෙනෙකුගේ මානසිකත්වයද මා තුල කිඳා බැස ඇති බවයි. එනිසා බ්ලොගර් කෙනෙකුගේ යම් යම් "ආශාවන්" ප්‍රමාණයක් මටත් දැනේ. වැඩිපුර විසිටර්ස්ලා පැමිණීම, ඔවුන් වැඩිපුර කාලයක් බ්ලොග් පිටුවල රැඳීම ආදී දේවල් ඒ අතර වේ. සිංහලෙන් මහ ශබ්දෙට ලොකු ලොකු කියමන් සහිත්ව ඇරඹි බොහෝ බ්ලොග් අඩවි මුල් අවස්ථාවේදීම (පෝස්ට් කිහිපයකට පසුව) අතරමඟ නතර වීමට හේතුද බොහෝවිට ඉහත ආශාවන් සංතෘප්ත නොවීමයි. (එහෙත් එකදු කෙනෙකු නොආවත් මා නම් සිතා සිටින සියලු දේවල් මා බ්ලොග් එකේ කරගෙන යනවා). එසේ වුවත්, පෙර කියූ දේවල් ලබා ගැනීමටත් කටයුතු කිරීම වරදක් නොවේ යැයි සිතෙනවා.
එහි එක් පියවරක් ලෙස, ඊබුක් (pdf files) අලුතින් ඉදිරිපත් නොකරනු ඇත. පෞද්ගලික මට්ටමින් හෝ pdf ෆයිල් මාගෙන් ඉල්ලා නොසිටින මෙන් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටිනවා. දැනට පළ කළ ඊබුක් එලෙසම ඉදිරියටත් පවතීවි. :)