තවත් අපූරු ඡන්දයක් නිම විය. එය කරුණු රැසක් නිසා අපූර්ව වේ. සමහරු කියන පරිදි රදලයන්ගේ දේශපාලනයේ අවසානයක් (තාවකාලිකව හෝ) ඉන් සිදු විය. වැඩ කරන ජනයාගේ, නිර්ධන පංතියේ නායකයෙකු හා පක්ෂයක් බලයට පත් වීමද සුවිශේෂී වේ. රටේ මෙතෙක් සිදු වූ සකල විධ අපරාධ, දූෂන, භීෂන සොයා දඩුවම් කරනවා යැයි සමස්ථ රටවැසියා විශ්වාස කරන පාලනයක් ඇති විය. තවද, බහුතර කැමැත්ත නැති (එනම් 43%ක කැමැත්ත ඇති) ජනපතිවරයකු පත් විය. ජවිපෙ නායකයෙක් "තෙරුවන් සරණයි" කියා පැවසීමත් පුදුමය. මේ සියල්ල ලංකා ඉතිහාසයේ පලමු වරට සිදු වූ අපූරු දේශපාලන සංසිද්ධි වේ. මාද විවිධ හේතුන් මත අනුරට විරුද්ධව මෙවර තර්ක විතර්ක, සංවාද විවාද, හා "මඩ" යහමින් ගැසූ තත්වයක් මත වුවද, ඔහු දැන් රටේ ජනපති බැවින් ඔහුට පලමුව සුබ පතමි. ඔහුට විරුද්ධව වැඩ කලත්, මා (කිසිදා) කිසිදු පක්ෂයකට හෝ පුද්ගලයකුට කඩේ ගියේද නැති අතර අඩුම ගණනේ මාගේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමටවත් ඡන්ද පොලට ගියෙ නැත (ජීවිතයේ පලමු වරට ඡන්ද වර්ජනයක). උපතේ සිටම වාමාංශික දේශපාලනය සක්‍රියව යෙදුනු පවුලක හැදී වැඩී, විප්ලවවාදි අදහස්වලින් මෙතෙක් කල් දක්වා සිටි මා පලමු වරට සාම්ප්‍රදායික (කන්සර්වටිව්...
රාවනා පුරාවෘත්තය සත්‍යද මනඃකල්පිතද යන්න පසෙක දමා, තමන් රාවනා පරපුරෙන් පැවත එන්නේය යනුවෙන් පැවසීමෙන් අභිමානයක් තමන්ට දැනෙනු ඇතැයි සිතිය හැක්කේ රාවනා යනු විද්‍යා කලා ආදී විෂයන්හි විශාරදයකු, ශූර බලගතු පාලකයකු ලෙස සැලකිය හැකි නිසාය. රාමායනය ඉංදියානු සංස්කරණයක් නිසා, එහි රාවනාව දුෂ්ඨයකු ලෙස සැලකීම ඔවුන්ගේ පැත්තෙන් සාධාරණද විය හැකියි. රාවනා රාමාට පැරදී තිබෙන්නටද හැකියි මොකද ලොව කිසිම කෙනෙකු හැම මොහොතකම අනභිභවනීය වීම අනිවාර්ය නැත. එම රාමායනය තුලද රාවනාව නොයෙක් ආකාරයෙන් වර්ණනා කර තිබේ. ඒ කියන්නේ සතුරෙකු ලෙස දැක්කත්, රාවනාව වර්ණනා කිරීමට තරම් වටිනා පුද්ගලයක්ය.
ඉතිං එවැනි වටිනා පුරාවෘත්තයකට උරුමකම් කියන ජාතියක් එකවරම තමන් තිරිසනුන් පිරිසක් ලෙස උදම් අනන්නට පෙළඹුණේ කෙසේද? තත්කාලයෙහි බොහෝ පිරිසක් තමන් සිංහ ලේ යැයි පවසාගන්නා බවක් පේනවා. ඒවාට හොඳ තාර්කික පිළිතුරුද බුද්ධිමත් සිංහලයන් විසින් දෙන බවක්ද පේනවා. එහෙත් ඒ කිසිම ප්‍රතිචාරයකින් මුග්ද සිංහ ලේ සිහලුන් හැදෙන බවක් නොපෙනේ. පිස්සන්ගේ හා මන්ද බුද්ධිකයන්ගේ ස්වභාවය එබදුය. හොඳ දකින්නට අපොහොසත්ය. ඌරන් ගඳ ගහන අසූචි ප්‍රිය කරන්නාක් සේ, මෙවුන්ද ගඳ ගහන අසූචි සංකල්පවලින් නිති පෝෂණය ලබයි.
එනිසා මෙවැනි මානව දහමට නිගරු කරන, මුලු ජාතියක්ම නිගරුවට අවමානයට ලක් කරන තිරිසනුන්ව නීතියෙන් කොටු කළ යුතුය. තමන්ගේ බස, දෙස (රට), රැස (ජාතිය) උතුම් කොට සැලකීම පොදු මනුෂ්‍ය ගතියකි. එය වරදක් නොවේ. දහම් පතපොතෙහි සඳහන් වෙනවා "කිඹුල්වත් පුරයෙන් හමන සුළං පවා සැනසිලිදායකයි" කියා බුදුරදුන් වදාරා ඇති බව. තමන්ගේ දෙමාපියන්, ඥාතින් තමන්ට වටින්නාක් සේ තමන්ගේ ජාතිය, ආගම, රටද වටිනවා. එහෙත් එම වටිනාකම බාල්දු නොවන ලෙස, මිනිස් දහමට අගරු නොවන ලෙස ප්‍රදර්ශනය කළ යුතුය. සිංහ ලේ යනු එවැන්නක් නොවේ. ඍජුවමත් ව්‍යංගයෙනුත් ගුජුප්සාජනක තිරස්චීන ආක්‍රමණශීලි ස්වාභවයක් එහි ඇත. වහම මෙය නීතියෙන් හෝ දඬුවම් පමුණුවා මැඬලිය යුතුය.
ඉතිං එවැනි වටිනා පුරාවෘත්තයකට උරුමකම් කියන ජාතියක් එකවරම තමන් තිරිසනුන් පිරිසක් ලෙස උදම් අනන්නට පෙළඹුණේ කෙසේද? තත්කාලයෙහි බොහෝ පිරිසක් තමන් සිංහ ලේ යැයි පවසාගන්නා බවක් පේනවා. ඒවාට හොඳ තාර්කික පිළිතුරුද බුද්ධිමත් සිංහලයන් විසින් දෙන බවක්ද පේනවා. එහෙත් ඒ කිසිම ප්‍රතිචාරයකින් මුග්ද සිංහ ලේ සිහලුන් හැදෙන බවක් නොපෙනේ. පිස්සන්ගේ හා මන්ද බුද්ධිකයන්ගේ ස්වභාවය එබදුය. හොඳ දකින්නට අපොහොසත්ය. ඌරන් ගඳ ගහන අසූචි ප්‍රිය කරන්නාක් සේ, මෙවුන්ද ගඳ ගහන අසූචි සංකල්පවලින් නිති පෝෂණය ලබයි.
එනිසා මෙවැනි මානව දහමට නිගරු කරන, මුලු ජාතියක්ම නිගරුවට අවමානයට ලක් කරන තිරිසනුන්ව නීතියෙන් කොටු කළ යුතුය. තමන්ගේ බස, දෙස (රට), රැස (ජාතිය) උතුම් කොට සැලකීම පොදු මනුෂ්‍ය ගතියකි. එය වරදක් නොවේ. දහම් පතපොතෙහි සඳහන් වෙනවා "කිඹුල්වත් පුරයෙන් හමන සුළං පවා සැනසිලිදායකයි" කියා බුදුරදුන් වදාරා ඇති බව. තමන්ගේ දෙමාපියන්, ඥාතින් තමන්ට වටින්නාක් සේ තමන්ගේ ජාතිය, ආගම, රටද වටිනවා. එහෙත් එම වටිනාකම බාල්දු නොවන ලෙස, මිනිස් දහමට අගරු නොවන ලෙස ප්‍රදර්ශනය කළ යුතුය. සිංහ ලේ යනු එවැන්නක් නොවේ. ඍජුවමත් ව්‍යංගයෙනුත් ගුජුප්සාජනක තිරස්චීන ආක්‍රමණශීලි ස්වාභවයක් එහි ඇත. වහම මෙය නීතියෙන් හෝ දඬුවම් පමුණුවා මැඬලිය යුතුය.