Skip to main content

දෙවැනි ගෝටාගමනය

මාලිමා ආණ්ඩුවක් පතමින් විශාල පිරිසක් දිවා රෑ වෙහෙසෙමින් කටයුතු කරන බවක් පෙනෙන අතර, ඇත්තටම මට ආයේ මතක් වන්නේ ගෝඨාභය ජනපතිවරණයට තරග වදින කොට තිබුණු තත්වයමයි. 

මාලිමාව ගෙඩි පිටින්ම කරන්නේ එකල රාජපක්කලා කරපු ප්‍රචාරණ වැඩපිලිවෙලමයි. එහෙත් කිසිදු විමසිල්ලක් නැති සිංහල තරුන වහල්ලු ජවිපෙ/මාලිමා රජයක් ආ විට බොහෝවිට ඇති විය හැකි දේවල් ගැන සිතා බලා තිබේද?

ගෝඨාභය ඇන ගත් දේවල් අතර ලොකුවටම තිබුනේ විදෙස් විනිමය හිඟ වීමය. එම නිසා රටට අවශ්‍ය ඉන්ධන, ගෑස්, බෙහෙත් හා තවත් අත්‍යවශ්‍ය දේ රටට ආනයනය කිරීමට බැරි විය. එනිසාම විදුලිය කපන්නට සිදු විය. තෙල් පෝලිම්වල වරුගනන් සිටින්නට සිදු විය. ඒ අත්දැකීම් එකින් එක නැවත මතක් කිරීමට අවශ්‍ය නැත මොකද අප එය හොඳටම විඳෙව්වෙමු. 

එහෙත් එම අත්දැකීමට ආයේ මුහුන දීමට සිදු විය හැකි බවක් පෙනේ.

කවදත් විදෙස් ණය වලින්ම විදෙස් ණය සේවාකරණය කරමින් සිටි ලංකාව මෑත ඉතිහාසයේ කිසිදා දේශීය නිෂ්පාදනය ඉහල දැමීමෙන් එම ණය ගෙවන තත්වයක සිටියේ නැත. එමනිසා නිරන්තරයෙන් අප විදෙස් ණය උගු​ලේ සිර වී සිටියා. මාලිමා රජයක් ආ සැනින් එම තත්වය කනපිට පෙරලෙන්නේ නැත. ඒ සඳහා වසර කිහිපයක් ගත වනු ඇත (ඔවුන් ඉතාම හොඳින් ආර්ථික හැසිරුවත්). එම කාලය තුල රට තුල කුමක් සිදු විය හැකිදැයි සිතා බලන්න. 

වාමාංශික ආණ්ඩුවලට බටහිර ලෝකයෙන් උදව් ලැබෙන්නේ නැත. දේශීය නිෂ්පාදනයට මුල් තැන දෙන ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කරන්නට යන විට ඉන්දියාව, චීනය වැනි රටවල්ද උදව් කරාවි යැයි සිතිය ​නොහැකිය. රුසියාවටද උන්ගේ ගැටලු එමටය. එතකොට අපට වසර කිහිපයකට (ජවිපෙ විසින් රට හදන තුරු) අවශ්‍ය ඩොලර් කොහෙන්ද?

විදේශ ශ්‍රමිකයන්ගෙන් ලැබෙන ආදායම වුවද ප්‍රමානවත් නැත. කිහිප දෙනෙකු උන්ඩියාල් ක්‍රමයෙන් බැහැරව රට ගැන සිතා ඩොලර් ලංකාවට එවීමට සිතේවි. බහුතරයක් එලෙස රට ගැන සිතා කටයුතු කරාවි යැයි කිසිසේත් විශ්වාස කල නොහැකියි මොකද රුපියල් සතවලට එතරම් (දුප්පත්) අපි කෑදරය. පහුගිය කාලයේ ඩොලර් නැතිව ලංකාවේ සමස්ත මිනිසුන් අනාතව අන්ත අසරණව සිටියදිත් සිත උනු නොවූ එවුන්ගේ සිත් උනු කරන්න ශක්‍රයාටවත් බැරිය. කටින් දේශමාමක කයිවාරු නම් අනන්තයක් සෝෂල් මීඩියාවල සිදු කරතත්, ක්‍රියාවෙන් එය පෙන්වන්නේ නැත. ආණ්ඩුවක් වෙනස් වූ සැනෙන් මිනිස් සිත සුචරිතවාදී "පිංවන්ත" වේවි යැයි සිතන්නේ නම් ඒ පිස්සෙකි. ඉතාම ඉතා සුලු  පිරිසක් ජීවිත කාලයක් එතරට වී එකතු කරපු විදෙස් මුදල් ඉතිරුම් සමහරවිට ලංකාවට ගෙන ඒවි. එහෙත් එය ඩොලර් මිලියන කිහිපයකට වඩා වැඩි එකක් වන්නේ නැත.

තව පැත්තකින් ජවිපෙට අනිත් අයට වගේ රටේ සම්පත් විකුනා විදෙස් විනිමය සෙවීමට සදාචාරයක් මෙන්ම ජනවරමක්ද නැත. ​ඩොලර් නැතිව තෙල් නැව් ගෑස් නැව් එන්නේ නැත. රට තුල පවතින දූෂන වංචා සහමුලින්ම නතර කලත් ඉන් විදෙස් විනිමය ජනනය වන්නේ නැති තරම්ය. ගෝටා මුහුන දුන් තත්වයම ජවිපෙටත් මුහුන දීමට සිදු වේ. මෙතන ඉන්පුට් අවුට්පුට් ගානට කලමනාකරනය කිරීමේ කාර්යකට වඩා එහා ගිය කරුම තත්වයක් තිබේ.

අවශ්‍යයෙන්ම වාහන ආනයනය නතර කිරීමට සිදු වේ. බොහෝ දේවල් එලෙසම ආනයනය කිරීමට බැරි වේවි. එවිට පිටරටින් ආනයනය කිරීම නතර කිරීම හොඳ දෙයක් යැයි තර්ක කලත්, රට තුල එම භාන්ඩ නැති වීම හෝ දරාගත හැකි මිලකට ගැනීමට නොහැකි වූ විට අපට දැක ගැනීමට හැකි වේවි එලෙස කයිවාරු ගහපු ඊනියා ප්‍රගතිශීලයෝම කුනුහරුප කියන හැටිත්. ගෝටාව දෙවියෙකු කළ එවුන්ම ගෝටාව පඩත්තරයකු මට්ටමට දැමූ හැටි අපට දැනුත් පේනවනෙ.

විදෙස් මුදල් මෙන්ම රුපියල ගැනද කතාව එලෙසමයි. ජ්‍යෙෂ්ට පුරවැසියන්ගේ බැංකු ගිනුම්වල පොලිය වැඩි වන්නේ නැත. රාජ්‍ය සේවකයන්ගේ වැටුප් වැඩි කල නොහැකිය. තමන්ගේ ආන්ඩුවක් නිසා සමහර වෘත්තිය සමිති බොහොම ටික කාලයක් ඉවසන් සිටියත්, පක්ෂයට වඩා තමන්ගේ බඩගෝස්තරය වැදගත් නිසා ආයේ ස්ට්‍රයික් ආදිය මතු වේවි. ජවිපෙ සතු සේවකයන් හැසිරවීමේ බලය ඔවුන්ගෙන් ගැලවී යන හැටි දැක ගත හැකි වේවි. ජවිපෙ දූෂන වංචා අවම කරාවි. එහෙත් රට දැන් පවතින තත්වය අනුව, ඔවුන්​ගේ යහපත් තීරන ක්‍රියාත්ම කිරීමට විශාල කාලයක් අවශ්‍ය කරනවා. එම කාලය ලංකිකයා ඉවසන් ඉන්නේ නැත. එවැනි හික්මීමක් ලාංකිකයාට නැත. මැතිනියට සිදු වූයෙත් එයයි.

ඇත්තටම එය ජවිපෙ ගේ වරදක් නොවේ. මේ ප්‍රශ්න රට තුල ඔඩු දුවා තිබෙන්නේ ඔවුන්ගේ වැරද්දකින් නොවේ. එහෙත් සිහින කෝටි ගනන් ජනතා සිත් තුල හිංදුවා බලය ලබා ගන්නා විට එහි පල විපාක සැර වැඩි විය හැකියි. සමහරවිට "සොදුරු ආඥාදායක" චරිතයක් අනුරට රඟ දැක්විය හැකි නම්, බලෙන් හෝ රට හදන දිශාවට සියල්ලම ගෙන යා හැකි වේවි. එහෙත් සිහින කෝටි ගනන් දී එවැනි දරදඩු පාලනයක් පවත්වාගෙන යෑමට හැකි වේවිද?

ලංකාවට ඇත්තටම අවශ්‍ය කරන්නේ රට වෙනුවෙන් ඕනෑම කැප කිරීමක් කරන බය නැති ආඥාදායක පාලකයෙකි. රට විනය ගරුක හා පහසුකම් දියුනු තත්වයට පත් වන තුරුම එලෙස පාලනය කල යුතුය. ලංකාවේ එවුන්ම හුරතල් කර කර මේ රට කිසිදා දියුනු කල නොහැකිය. 

අවශ්‍යයෙන්ම විදෙස් විනිමය මත යැපෙන තත්වයෙන් රට මුදවා ගැනීමට දේශීය ආර්ථිකය මෙහෙය විය යුතුය. එහෙත් ජවිපෙ වුවත් පුරසාරම් දොඩන්නේ තවමත් විදෙස් විනිමය වැඩි වැඩියෙන් සොයන ක්‍රම ගැනය. විදෙස් විනිමය අර්බුදය විසද ගැනීම දක්වා එම ප්‍රතිපත්ති දරනවා නම් අවුලක් නැත. එහෙත් එසේ කියන්නේ නැත. ජවිපෙද බටහිර ආර්ථික රෝදයේ තවත් ස්පෝක් කම්බියකි. 

"කොහොම හරි අපි කරනවා" යනුවෙන් බොහෝ දෙනා ජීවිතයේ සෑම ප්‍රශ්නයක්ම සිත සනසා පැන යෑමට භාවිතා කරන එම ප්‍රකාශය රටක් හැසිරවීමේදිත් මෙවලමක් ලෙස භාවිතා කරන විට එම රටට සිදු විය හැකි හානිය සිතා ගත හැකිය. "අපි දේශීය නිෂ්පාදනය ඉහල දමනවා" කියා කිව්වාට ප්‍රශ්නය විසදෙන්නේ නැත. එය කරන ආකාරය, ඒ එක් එක් ක්‍රියාකාරකමින් යථාර්ථවාදිව ලැබෙන ආර්ථික ප්‍රතිලාභය ආදිය ගැන තක්සේරු මා නම් මුන් එකෙක්ගෙන්වත් අසා නැත. ඒ වෙනුවට ජවිපෙ ආර්ථික ඔස්තාර් හදුන්නෙත්තිගෙන් මට ඇසී තිබෙන්නේ අපේ යුද හමුදාව ලවා පිටරටට උපදෙස් දී විශාල ඩොලර් ප්‍රමානයක් සොයා ගැනීම, ත්‍රිකුනාමල තෙල් ටැංකි ටිකෙන් රටේ ආර්ථිකය නව පිම්මකින් නංවාලීම වැනි ළඳ බොලඳ කතාය. 

මට මතකයි එකල ජවිපෙ ප්‍රචාරක ලේකම් විමල් වීරවංශ වරක් පැවසුවා (එකල තිබූ) ආර්ථික ප්‍රපාතයෙන් රට ගොඩ නංවන්නට ස්වීප් ටිකට් එකක් අලුතින් ඉදිරිපත් කල යුතු බව. එවැනි විකට කතා දැන් කියන්නේ හදුන්ය. රට හදන්නට පෙර තමන්ගේ හිල් වෙච්ච ජංගි ටික මසා ගන්න යැයි කවුරු හරි ජවිපෙට දැන්විය යුතුය.

ලංකාව කුඩා රටක් නොවේ. ලංකාවේ ජනගහනයද කුඩා නැත. එනිසා අවශ්‍යයෙන්ම භාණ්ඩ නිෂ්පාදනය, නිෂ්පාදන ක්‍රියාවලිය කාර්යක්ම කිරීම, බැර කර්මාන්ත, මුහුදු රල හා සූර්යාලෝකයෙන් බලශක්තිය නිපදවීම හා එම භාන්ඩ රට තුල නිපදවීම, අධිතාක්ෂණික කර්මාන්ත ඇති කිරීම, අධ්‍යාපන ක්‍රමය රැඩිකල් අයුරින් වෙනස් කිරීම, අධිතාක්ෂණික කෘෂි කර්මාන්තය ආදී බරපතල දේවල් අප කල යුතුය. සංචාරක කර්මාන්තය, සේවා නිෂ්පාදන ආදිය දෙවැනි තලයේ ලා කටයුතු කල යුතුය.

Comments

Post a Comment

Thanks for the comment made on blog.tekcroach.top

Popular posts from this blog

අව් කන්නාඩියක් (sunglass) තෝර ගන්නා හැටි

මෑතකදී මා මිල දී ගත් අව් කන්නාඩියේ ප්‍රමිතිය ගැන මට ගැටලුවක් ඇති විය. දැන් මා එම ගැටලුව මුලු මනින්ම විසඳා ගත් අතර, එහි ඇති වැදගත්කම නිසා ඒ ගැන කෙටි ලිපියක් ලියන්නට සිතුනා. සමහර අය සිතන්නේ අව් කන්නාඩි පලදින්නේ සෝබනේට බවයි. ඔව්, සෝබනේටත් එය පැලදිය හැකි අතර මා සිතන්නේ ලංකාවේ බොහෝ අය එය පලදින්නේ ඇත්තටම සෝබනේට තමයි මොකද ඔවුන් මිල දී ගන්නා අව් කන්නාඩියේ තිබිය යුතු වැදගත් අංග මොනවාද යන්න ගැන අවබෝධයක් නැති අතර, හුදෙක්ම එහි හැඩය ගැන පමනයි සලකන්නේ. පලමුව කිව යුත්තේ ප්‍රමිතිගත අව්කන්නාඩි පැලදීම ඇත්තටම ඉතාම හොඳ සෞඛ්‍යසම්පන්න පුරුද්දක් බව. ඊට හේතු කිහිපයක් තිබේ. එලිමහනේ යද්දී හෝ සිටිද්දී අපේ ඇසට සාමාන්‍ය ආලෝකයට පමනක් නොව පාරජම්බූල කිරන (ultraviolet rays - UV rays) පවා ඇතුලු වේ. පාරජම්බූල කිරන යනු ඇසට පමනක් නොව, බොහෝ දේවලට අහිතකර කිරණ විශේෂයකි (හරියට එක්ස්රේ වගේ දරුනුයි යැයි සිතන්න). ඉතිං, එක්ස් කිරණ මෙන්ම පාරජම්බූල කිරණද අපේ ඇසට කොතරම් ඇතුලු වුවත් අපට එය තේරෙන්නේ නැත (ඇස සංවේදී නැත). ඉතිං, පාරජම්බූල කිරණ ඇසට ඇතුලු වූ විට ඇසේ සුද මතු වේ. අද එය සුලභ රෝගයකි (බොහෝ අය කාච දමන්නේ එම රෝගය නිසාය).  ඉති...

ලංකාවේ දේශපාලන පවුල්

තරමක ඕපාදූපයක් ගැන ලියන්නට හිතුනා. මේක දේශපාලන ඔපාදූපයක්. ලංකා දේශපාලනය හැඩගැස්වීමට (හොඳට නරකට) මූලික වූ දේශපාලන චරිත හා පරම්පරා කිහිපයක තොරතුරු ටිකක් ගැනයි මේ සටහන. ඔවුන් එකිනෙකා නෑයෝ. අන්න ඒ නෑදෑකම් ගැන පමනයි මා මෙහිදි සටහන් කරන්නට සිතන්නේ. සේනානායක, බණ්ඩාරනායක, ඔබේසේකර, විජේවර්ධන, ජයවර්ධන, කොතලාවල ආදී පරම්පරා අතර තිබෙන නෑ සබඳතා ගැනයි මේ විමසුම. එහෙත් ඒ ගැන ලිවීමට පෙර මේ මොහොතේ සමාජ මාධ්‍ය තුල පක්ෂ විපක්ෂව කතා කෙරෙන ජනපති අනුර හා පිරිසගේ විදෙස් සංචාර වියදම හා ඊට සාපේක්ෂව හිටපු ජනපතිවරුන්ගේ විදෙස් සංචාරක වියදම ගැනත් කෙටියෙන් සටහනක් තැබීමට කැමතියි. හිටපු ජනපතිවරුන්ගේ, විශේෂයෙන් මහින්ද රාජපක්කගේ විදෙස් සංචාර ගැන අපට ඇත්තටම ඇත්තේ පිලිකුලකි. උන් රටේ දුප්පත් ජනයාගේ වියදමින් එම ගමන් බිමන් ගියේ හා විනෝද වුනේ ධනවත් කුවේරයන් මෙනි. ඒ ගැන තිබෙන පිලිකුල එලෙසම නොවෙනස්ව තිබේ. ඊට සාපේක්ෂව අනුර කුමාරගේ වියදම රුපියල් ලක්ෂ 18ක් බව පැවසේ. මේ ගැන චාමර මන්ත්‍රී වරයා පාර්ලිමේන්තුවේදී අපූරු කතාවක් කලා. අනුරට බාගේ ටිකට් කඩලද දන්නේ නැහැ යනුවෙන් ඔහු කල හාස්‍යජනක ප්‍රකාශය ඇත්තටම ඇසිය යුතු ඉතාම නිවැරදි ප්‍රකාශයය...