තවත් අපූරු ඡන්දයක් නිම විය. එය කරුණු රැසක් නිසා අපූර්ව වේ. සමහරු කියන පරිදි රදලයන්ගේ දේශපාලනයේ අවසානයක් (තාවකාලිකව හෝ) ඉන් සිදු විය. වැඩ කරන ජනයාගේ, නිර්ධන පංතියේ නායකයෙකු හා පක්ෂයක් බලයට පත් වීමද සුවිශේෂී වේ. රටේ මෙතෙක් සිදු වූ සකල විධ අපරාධ, දූෂන, භීෂන සොයා දඩුවම් කරනවා යැයි සමස්ථ රටවැසියා විශ්වාස කරන පාලනයක් ඇති විය. තවද, බහුතර කැමැත්ත නැති (එනම් 43%ක කැමැත්ත ඇති) ජනපතිවරයකු පත් විය. ජවිපෙ නායකයෙක් "තෙරුවන් සරණයි" කියා පැවසීමත් පුදුමය. මේ සියල්ල ලංකා ඉතිහාසයේ පලමු වරට සිදු වූ අපූරු දේශපාලන සංසිද්ධි වේ. මාද විවිධ හේතුන් මත අනුරට විරුද්ධව මෙවර තර්ක විතර්ක, සංවාද විවාද, හා "මඩ" යහමින් ගැසූ තත්වයක් මත වුවද, ඔහු දැන් රටේ ජනපති බැවින් ඔහුට පලමුව සුබ පතමි. ඔහුට විරුද්ධව වැඩ කලත්, මා (කිසිදා) කිසිදු පක්ෂයකට හෝ පුද්ගලයකුට කඩේ ගියේද නැති අතර අඩුම ගණනේ මාගේ ඡන්දය ප්‍රකාශ කිරීමටවත් ඡන්ද පොලට ගියෙ නැත (ජීවිතයේ පලමු වරට ඡන්ද වර්ජනයක). උපතේ සිටම වාමාංශික දේශපාලනය සක්‍රියව යෙදුනු පවුලක හැදී වැඩී, විප්ලවවාදි අදහස්වලින් මෙතෙක් කල් දක්වා සිටි මා පලමු වරට සාම්ප්‍රදායික (කන්සර්වටිව්
අද ඊටීඅයි තැන්පතුකරුවන්ට තමන්ගේ තැන්පතු මුදලින් 10%ක් ලබා දෙන බව ලිපි ලැබී ඇත. එය හෙට සිට ලබා දෙන බව ලිපියේ සඳහන්ය. කෙනෙකුට සිතිය හැකියි 10%ක්වත් ලබා දෙන්නේ නම් මේ මොහොතේ එය ඉතා හොඳ බවක්. එහෙත් මේ සමඟම එම තැන්පතු මුදල්වලට ගෙවමින් සිටි 17% වැනි ඉහල පොලී අනුපාතද 8%ක් පමණ දක්වා අඩු වේ. මෙහි ගැටලු හා ඒවාට ලබා දිය හැකි විසඳුම් ගණනාවක්ම පවතින බව පෙනේ. මාගේ පවුලේ අයද ඊටීඅයි හි තැන්පතුකරුවන් හෙයින් විශේෂිත යෝජනාවක්ද ඇතුලත් කරමින් මේ අර්බුදය ගැන ලිවීමට සිතුණි. මෙම අර්බුදයේ ඇත්තම ඇත්ත ස්වභාවය මා පෞද්ගලිකව නොදනිමි. එහෙත් සත්තකින්ම මා දන්නා කරුණු කිහිපයක්ද ඇත. ඊටීඅයි ආයතනය විසින් වංචනික ලෙස ගිනුම් පොත් දෙකක් පවත්වා ගෙන ගිය බවට දැන් සනාථ වී ඇත. මාද හොඳාකාරව එය වසර ගණනක සිට දැන සිටිමි. මේ සියලු දේ සිදු වූයේ සමහරවිට දසකයක් හෝ ඊටත් වැඩි කාලයක සිට විය හැකිය. ඒ කියන්නේ සෝමා එදිරිසිංහ සිටි සමයේ සිට මේවා ඇගේද අනුදැනුම අනුව සිදු වී ඇත. තැන්පත් කරන්නට එන අය ගණකාධිකරණය හෝ ආර්ථික විද්‍යාව දන්නා අය නොවේ. වචනයක් දෙකක් එහාට මෙහාට කරමින් ඔවුන්ව පහසුවෙන් රැවටිය හැකිය. ස්වර්ණමහල් හා ඊටීඅයි පාලනාධිකාරිය හා ඒවායේ ස